آحيآن (آصد) مَن آلوجَعٍ وآتركْ آلنآسْ ,
( وآبَعدْ ) وكنّيَ .. مَآتأثَرتْ بـ فرّآق .. !


وآحَياآنْ وسَطْ آلنآسْ لكَنْ بلآ : إحسَآسْ ,
آضَحكْ بـ سَنّيْ وآختّم الضحكْ بـ شهَآقْ !